Bu konu hakkında çok yazı vardır internette ama tekrarlamakta yarar var.Başka bir sitede ıskalayan bari burda ıskalamasın diye.Dendi bir kere kelimeler ve düşünceler dünyayı degiştirebilir diye.
Hayatta en çok neye önem veriyorsun denildiginde hemen sıralarız bilindik sırayı eşim,çocuklarım,ailem diye ama nedense iki dakika tanıştıgımız insandan daha çok kırarız onları.Sabrımızı o iki dakikalık arkadaşa gösteririz onlara degil.İki dakikalık arkadaşa güler yüzlüyüzdür onlara degil.Pratikte göründügü gibi önem verdiklerimiz çok başka şeylerdir.Neden böyle yaparızı düşündügümde ise?Herhalde karşımızdaki kişiye mükemmeli sunmak isteriz bizi mükemmel hatırlasın isteriz.Zaten her gün gördüklerime daha iyi görünmek için niye ugraşayım ki düşüncesidir galiba bu!!!
Başkaları için tüketiriz kendimizi, yeni tanıştıgın kişinin düşüncesi herkesinkinden daha önemlidir.Yeni tanışılan kişinin olumsuz bir düşüncesi hemen etki eder bedenimizi.Bizi hiç tanımamış birinin düşüncesi...Yıllardır tanıyan biri
ise bizim hakkımızda bir yorumda bulunsa yarım saat geçmeden unuturuz.Umrumuzda degildir çünkü.Kendimizi başkalarına ispatlama çabamız her zaman öne geçer.Ve hepsi yanlıştır oysa bunu da bu yazıyı okurken bile biliriz ama dedik ya hatırlatmak lazım bazen...Asıl önem vermemiz gerekenleri unuturuz.Başka bir blogtada bahsedilmiştir bundan şu şekilde;
degeri onlara vermeliyiz ''Çok Geç Olmadan''.Zamanın bol oldugundan mı erteliyoruz hep?Zaman nedir ki?Zaman işte şu andır ötesi yok.Bilindik bir hikayedende örnek vermek gerekirse Azrail kadının canını almaya gelmiştir ama kadın daha yapacak şeyleri oldugunu söyler ve bunun stüne Azrail bu bir uyarıydı der ve işte şu sözü sözler;
Hayatta en çok neye önem veriyorsun denildiginde hemen sıralarız bilindik sırayı eşim,çocuklarım,ailem diye ama nedense iki dakika tanıştıgımız insandan daha çok kırarız onları.Sabrımızı o iki dakikalık arkadaşa gösteririz onlara degil.İki dakikalık arkadaşa güler yüzlüyüzdür onlara degil.Pratikte göründügü gibi önem verdiklerimiz çok başka şeylerdir.Neden böyle yaparızı düşündügümde ise?Herhalde karşımızdaki kişiye mükemmeli sunmak isteriz bizi mükemmel hatırlasın isteriz.Zaten her gün gördüklerime daha iyi görünmek için niye ugraşayım ki düşüncesidir galiba bu!!!
Başkaları için tüketiriz kendimizi, yeni tanıştıgın kişinin düşüncesi herkesinkinden daha önemlidir.Yeni tanışılan kişinin olumsuz bir düşüncesi hemen etki eder bedenimizi.Bizi hiç tanımamış birinin düşüncesi...Yıllardır tanıyan biri
ise bizim hakkımızda bir yorumda bulunsa yarım saat geçmeden unuturuz.Umrumuzda degildir çünkü.Kendimizi başkalarına ispatlama çabamız her zaman öne geçer.Ve hepsi yanlıştır oysa bunu da bu yazıyı okurken bile biliriz ama dedik ya hatırlatmak lazım bazen...Asıl önem vermemiz gerekenleri unuturuz.Başka bir blogtada bahsedilmiştir bundan şu şekilde;
Değer verdiğim insanları bile zaman zaman üzerken,önemsemediğim insanlar için kendimden hergün yeni birşeyler tüketmemeliyim.Bunu demeliyiz işte kendimize eger ben yine unuturum diyorsak asmalıyız odamızın en görünen köşesine.Çünkü sevdigimiz insanlar klişe bir laftır ama yarın burda olmayabilir.En çok
degeri onlara vermeliyiz ''Çok Geç Olmadan''.Zamanın bol oldugundan mı erteliyoruz hep?Zaman nedir ki?Zaman işte şu andır ötesi yok.Bilindik bir hikayedende örnek vermek gerekirse Azrail kadının canını almaya gelmiştir ama kadın daha yapacak şeyleri oldugunu söyler ve bunun stüne Azrail bu bir uyarıydı der ve işte şu sözü sözler;
Bir daha geldigimde önünde umut arkanda pişmanlık olmasınİşte böyle yaşamalıyız.Dünün pişmanlıgı ile degil yarının da umuduyla degil..Anı yaşamalıyız,çok geç olmadan...
0 yorum:
Yorum Gönder